Adoro a miña terra, gústanme as súas xentes, a súa cor, o seu arrecendo, os seus sons,... O seu clima gústame a ratos :D gosto da choiva, aínda que cando ven acompañada de vento xa non tanto e esta é terra de choiva, grazas a ela temos esta preciosa cor verde e moreas de ríos e regatos e aínda que ás veces acaba coa nosa paciencia (como este ano, que leva chovido 9 de cada 10 días) con ela vivimos o día a día con normalidade e a ela temos que agradecerlle que haxa menos incendios, a pesar de que nos tire as peras.
O pío xa era da casa da miña aboa (
na casa chamámoslle píos ás pías, sexan grandes ou pequenas), quen sabe cantos anos leva dando de beber ós animais?
Con todo e acompañados pola
babuña, brincaron na máquina marabillosa que noutrora labrou a terra e que hoxe transfórmase nunha
zorra ou nunha carroza
Recolleron as súas primeiras patacas, que crecen ceibas no noso cada día menos salvaxe xardín
E observamos os pequenos habitantes que moran con nós
As
engurras son herdanza, adóroas! cando as vexo lembro as da miña avoa.
E tamén deu tempo a comezar novos proxectos, desta vez un pendurico principesco, co republicana que é unha!! :D
